- عالی مکان
آنکه مقام رفیع دارد، عالی محل، عالی جاه
معنی عالی مکان - جستجوی لغت در جدول جو
- عالی مکان(مَ)
آنکه منزلت و مقام رفیع دارد. آنکه مکان شریف دارد. عالیقدر. عالیجاه:
بگشا ز بال همت عالی مکان گره
تا کی شوی چو بیضه در این آشیان گره.
صائب (از آنندراج)
بگشا ز بال همت عالی مکان گره
تا کی شوی چو بیضه در این آشیان گره.
صائب (از آنندراج)
- عالی مکان
بلند آشیان آن که دارای مقامی بلند است والا جاه عالی مرتبت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
در فلسفه آنچه غیر از ذات خدا است، عالمی که وجود یا عدم وجود آن ضروری نباشد، عالم ظاهر، جهان مادّه
(مَ)
لغت نامه دهخدا
عالیجاه. بلندمرتبت. آنکه مقام رفیع و بالا دارد: در سلک سایر خدام عالی مقام تنظیم گردید. (حبیب السیر ج 3 ص 352).
راز درون پرده ز رندان مست پرس
کاین حال نیست زاهد عالی مقام را.
حافظ
راز درون پرده ز رندان مست پرس
کاین حال نیست زاهد عالی مقام را.
حافظ
والا جای والا گاه (استعمال قدیم) عالی شان. دارای مقام و مرتبه بلند، از عناوین شاه، والا جای والا گاه
صاحب منصب، عالی رتبه، والامقام
امکان پذیری، امکان عملی